قوانین حاکم بر نگهداری و تعمیرات :
نگهداری مدون و برنامه ریزی شده به تجارتی که در آن از سرمایه های موجود، دستگاه ها ، تجهیزات ، ماشین ها و امکانات و زیر ساخت ها در راستای تولید و تامین مشتری استفاده می شوند ارزش می دهد. این برنامه و زمان بندی باعث به حداقل رسیدن اتلاف زمان و منابع و استفاده از آنها در جهت فعال کردن سرمایه های موجود و در نتیجه افزایش حداکثری تولید می شود.
در صنایع کوچک این برنامه ریزی می تواند جزء وظایف بازرسی تعریف شود و یا بخشی از کار روزانه تیم مدیریت تعریف شد و یا یک بازرس مجزا سپرده شود. متاسفانه این برنامه ریزی در شرایطی که زمان محدود و تراکم کاری زیاد است ، افت شدیدی می کند. که با توقف آن در کوتاهترین زمان ، کار ها به صورت غلط و غیر اصولی اجرا می شوند که در نتیجه برآیند آن افزایش هزینه نگهداری است.
در صنایع بزرگ ، یک نفر مسئول برنامه ریزی و زمان بندی کار ها ست. در تشکیلات و مجموعه های اقتصادی و صنعتی بزرگ برنامه ها و زمان انجام کار ها٬طبقه بندی و تقسیم شده اند به نحوی که وظایف هر فرد و زمان انجام هر کار مشخص شده است.
بهتر این است که شما همه چیز را در مورد کاری که انجام میدهید بدانید مثلا چرا این کار به این نحو انجام می شود؟ تاریخچه و گزارشات قبلی این کار به چه نکاتی اشاره کرده اند؟ چه کار ها و چه عواملی باعث مشکلات می شوند و در صورت وقوع یک مشکل چگونه می توان آن را بر طرف کرد مسلماً زمانی که شما در این زمینه مهارت یابید همه چیز آسان می شود اما چیزی که اهمیت دارد انتخاب و اجرای بهترین روش در انجام آن کار می باشد و این امر از طریق یادگیری و اکتساب از دیگران و نوشته ایشان امکان پذیر است.
در یک نگاه ساده متوجه می شویم که نگهداری و تعمیر دستگاه ها و تجهیزات از خود آنها مهمتر و ارزنده تر است و اعمال آن در سیستم ضروری و اجتناب ناپذیر است و حاصل آن فعالیت مداوم دستگاه ها و سرویس دهی آنها به سیستم هست.
در دنیای رقابتی امروز ،علم نگهداری در مدیریت دستگاه ها و تجهیزات و عمر فعال آنها رشد کرده و به عنوان یک زیر مجموعه الزامی در مدیریت سرمایه ها تعریف شده است به صورتیکه مدیریت سرمایه های فیزیکی و موجود باعث افزایش عمر و دوره کاربری آنها و در نهایت بالاترین سود و بازده ممکن می گردد.در همین راستا، وجود فاکتورهای شش گانه زیر الزامی است، فاکتور هایی که تنها در گروی اجرای صحیح و علمی نگهداری محقق می شود.
1-کاهش خطر و ریسک ناششی از فعالیت سیستم
2-اجتناب از خرابی دستگاه ها و تجهیزات
3-تامین تجهیزات پایا و ماندگار و با کیفیت
4-کمترین هزینه تولید
5-محدود کردن ضرر و زیان های ناشی از فعالیت دستگاه ها
6- تولید و خروجی حداکثری
همچنین تحقق این فاکتورها منوط به وجود هماهنگی و همکاری نزدیکی بین قسمت های فنی ،عملیات و تعمیر و نگهداری است. و ین مستلزم یک رابطه فعال و متعادل مابین این 3 گروه است. منبع : www.pwut.ac.ir
جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.